Τακόπουλος Πάρις

Ο Πάρις Τακόπουλος γεννήθηκε το 1930, από πατέρα Κωνσταντινοπολίτη και μητέρα Αραχωβίτισσα από τις Καρυές της Λακωνίας και πέθανε το 2020. Τελείωσε το Δημοτικό στη Σχολή Τυχοπούλου και συνέχισε τις σπουδές του στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων. Εκεί χάρις στον Φρερ Προσπέρ κι ιδιαίτερα τον Φρερ Νταμασέν έμαθε ν’ αποστηθίζει Ρασίν, Κορνέιγ αλλά και Μολιέρο.

Από το 1946 φοίτησε στη μεγάλη του αγγλικού γένους σχολή, φιλίας και ποιήσεως, του Eddie Duckworth, στην οποία παρέμεινε επί πενήντα πέντε χρόνια έως την ημέρα του θανάτου του Eddie, που τον εμύησε, όχι μόνο στον Σαίξπηρ και τον T.S. Eliot, αλλά και στη σύγχρονη τζαζ και ζωγραφική.

Το 1948 μετέβη για ένα χρόνο στο Λονδίνο από όπου έστελνε καλλιτεχνικές ανταποκρίσεις με το ψευδώνυμο Π.Ο.Τ. στην Ελληνική Δημιουργία του Σπύρου Μελά. Το 1950 μπήκε στην τότε θηλυκή Ανωτάτη Σχολή Πάντειο που την τελείωσε χωρίς να την "βγάλει" καθώς προείχε γι’αυτόν η συγγραφή του πρώτου μυθιστορήματός του  «Κλεινόν Άστυ».

Διετέλεσε (1966-1967) γενικός γραμματεύς των Νέων Ελληνικών, των Ηρακλή και Ρένου Αποστολίδη, όπου κρατού­σε και την κριτική στήλη θεάτρου. Το 1974, μετά την επανέκδοση της Καθημερινής, του ανετέθη η διεύθυνσις των καλλιτεχνικών σελίδων της όπου έγραφε και την καλλιτεχνική αρθρογραφία.

Κατά την περίοδο εκείνη συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και το Θέατρο Τέχνης. Από το 1974  κράτησε τη θέση του κριτικού θεάτρου στα "Πολίτικά Θέματα" του Κώστα Κύρκου. Εκεί έγραψε τα πρώτα έτη και τα «Αντιακαδημαϊκά» του, με την υπογραφή «Λέων». Όταν τα "Πολιτικά Θέματα" του Κύρκου επωλήθησαν συνέχισε την κριτική συνεργασία του με τον πατέρα και τον υιό Κύρκο στο νέο πολιτικό περιοδικό τους, την "Ηλιαία". 

Το 1992 ίδρυσε, μαζί με τον Βασίλη Παπαβασιλείου, τον Μέντη Μποσταντζόγλου, τον Γιώργο Διαλεγμένο, τον Δημήτρη Μυταρά και τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, το "Νέο Θέατρο", με Πρόεδρο τον τε­λευταίο, και Διευθύνοντα Σύμβουλο τον εαυτό του. Σκοπός αυτού του Θεά­τρου ήταν η προώθησις του ελληνικού λόγου και παντός νέου στο θέατρο απ’ όλη την Ελλάδα. Η δουλειά του Νέου Θεάτρου και των συνεργατών του πα­ρουσιάστηκε επί δύο χρόνια στο Θέατρο Κολλεγίου, στο Αμερικανικό Κολλέγιο απ’ όπου ξεκίνησε την προσπάθεια και τους αγώνες του και ο Κάρολος Κουν.

Από το 1974 γνωρίστηκε με τον Hugh Greene  και τον αδελφό του Graham Greene, και παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του αδελφικός του φίλος. 

Το 2000 γνωρίζεται με τον Χάρολντ Πίντερ και συνεργάζεται μαζί του σε ένα κοινό τους μέτωπο.

Το 2002 αρχίζει να γράφει τον τρίτο απόκρυφο τόμο της Κενής Διαθήκης του.

Τα Θεατρικά του έργα έχουν δημοσιευτεί σε δύο ογκώδεις τόμους από τα Ελληνικά Γράμματα το 2002, στη σειρά «Τα Θεατρικά» του Δημήτρη Τσατσούλη.Τα δε Κριτικά και Αντικριτικά του σε τέσσερις τόμους από τις εκδόσεις Ποταμός. 

Το δε 2010 ο Ποταμός πάλι εξέδωσε "Τα Ποιητικά, 2010-1950".

Τα υπόλοιπα είναι χωρίς σιωπή, πολλοί νέοι τόμοι τους οποίους επεξεργαζόταν ως το τέλος της ζωής του και κυρίως τον τρίτο τόμο της Κενής Διαθήκης του τζοϋσικού του μυθιστορήματος που είχε πρωτοδημοσιευτεί τον Δεκέμβριο του 1974 από τις εκδόσεις Δαίδαλος του Γιώργου Γκίκα και επανεκδόθηκε σε έναν τόμο μαζί με τον δεύτερο τόμο της, την «Απορία προς τα Έθνη» από τις εκδόσεις Καλλιγράφος. 

https://www.paristacopoulos.gr

 

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ

ΘΟΥ ΚΥΡΙΕ ΦΥΛΑΚΗΝ ή η νέα θηλυκή Καμπάλα, Εκδ.Ποταμός 2009

Το Γαμοπίλαφο, ή Περιμένοντας την Βήτα, Εκδ. Ποταμός 2009

Η Ενάτη, 2006

Λαχματζούν, 1983

Διπλή Διαδρομή και Εάν Ζούσε ο Ιπποκράτης, Εκδ. Δαίδαλος 1981

Ντίσκο, Εκδ. Δαίδαλος 1981

Η Πανσιόν, Εκδ. Δαίδαλος 1979

Η Δευτέρα Απουσία ή Η Επιστροφή του Μαρξ και του Ένγκελς, Εκδ. Δαίδαλος 1979

Η Αντικλιμακτήριος και Άλλα Πέντε Μονόπρακτα, Εκδ. Δαίδαλος 1979 (Παρτούζα ή Πρόσκληση σε Τσάι, Τειρεσίας Δεσμώτης, Πάρτυ Μαγιού, Ρετρό, Ο Μικρός Κλώνος)

Η Ψαρόσουπα και Άλλα Πέντε Μονόπρακτα, Εκδ. Δαίδαλος 1979 (Η Τρίτη Γύρις, Αγάπη μου Παπούα, Ιρανοκύπρις και Νεομάχειλος, Ο Γύρος του Κόσμου σε Οκτώ Λεπτά, Η Έξοδος)

Άλλα Οκτώ Εγκεφαλικά Επεισόδια, Εκδ. Δαίδαλος 1976 (Βαλς Εζιτασιόν, Λόγοι Τιμής, Η Προβοσκίδα του Ελέφαντα, Οι Εξετά­σεις, Τόνοι και Πνεύμα ενός Ελληνικού Τανγκό, Μωσαϊκά Διδάγματα δι’ Αριστεράν Σιαγώνα, Μια Φάτνη Χωρίς Άλογα, Η Τελευταία Έκτρωσις)

Οκτώ Εγκεφαλικά Επεισόδια, Εκδ. Δαίδαλος 1976 (Ο Θαυμαστός Κόσμος του Ω, Το Καθαρτήριον, Ο Γύψος, Αρπαστόν, Η Γέ­φυρα, Ο Μέγας Τίκτων, Ένα Αίσιον Συνοικέσιον, Προ των Θερμοπυλών)

Ο Προτελευταίος των Μόνικιν, Εκδ. Δαίδαλος 1966

ΣΥΝΟΨΕΙΣ

Θου Κύριε Φυλακήν, 2009

17 γυναίκες (κάποιες από αυτές παίζουν τους ρόλους του Βιγιόν, του Καραβάτζο, του Μαρκησίου ντε Σαντ και του Ζενέ).

Το γαμοπίλαφο, 2009

2 άνδρες – 2 γυναίκες

Με ζήτησε κανείς;, 2003

5 άνδρες – 2 γυναίκες

Λαχματζούν, 1983

1 άνδρας – 1 γυναίκα

Ο γύρος του κόσμου σε οκτώ λεπτά, 1979

1 άνδρας – 1 γυναίκα ( και μια γυναικεία φωνή)

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Η ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΙ ΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μπακονικόλα Χαρά, Ομότιμη Καθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών