Δυο άνδρες στην καλύτερη ή στη χειρότερη στιγμή της προσωπικής τους ζωής και της καριέρας τους, αναλαμβάνουν μια υπόθεση εργασίας. Θα βρεθούν «Εκτός έδρας» υπηρεσιακά σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Σαν παιχνίδι για να σκοτώσουν την πλήξη τους, ή σαν εκδίκηση για πράγματα που έχουν κλονίσει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή τους, θα παίξουν ένα παιχνίδι σε μια ανυποψίαστη κοπέλα που θα τους εμπιστευτεί.

Παράλληλα, σε μια επίδειξη δύναμης, θα υπονομεύσουν ο ένας τον άλλο άγρια και ύπουλα μέχρι τελικής εξόντωσης.

Παρατηρητής αλλά και άριστος μαθητής τους ένας νέος και φιλόδοξος υπάλληλός τους. Έστω κι αν σιχαίνεται τους προϊσταμένους του και τον εαυτό του, θα ενταχθεί στο παιχνίδι τους και θα τους ξεπεράσει.

Με το άλλοθι και την ασφάλεια του εκτός έδρας παιχνιδιού στήνεται μια μικρογραφία της αγριότητας και της ανθρωποφαγίας στη σύγχρονη κοινωνία της πληροφορικής και της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

Όλα μπορούν να κρυφτούν ή να βγουν στη φόρα με τον χειρισμό ενός προγράμματος. Τα θύματα είναι δεδομένα και έχουν προβλεφθεί με τον προσδιορισμό του αναλώσιμου. Δεν έχει καμιά σημασία αν τα αναλώσιμα είναι άνθρωποι. Εφ’ όσον έχουν την προδιαγραφή του αναλώσιμου πρέπει να τους καταπιεί η ανακύκλωση.