Ζηνοβία, η κυρία εξουσία, 1987

Γιάννης Πάτσης

Εδώ έχουμε μια ιδιότυπη πραγματικότητα σε μια χώρα βασιλιάδων-δικτατόρων-ολιγαρχίας-δημοκρατίας όπου η εξουσία παίρνει διαστάσεις αυταπάτης αν δεν είναι υπόθεση ατομικής φιλοδοξίας. Ο ΑΡΙΣΤΟΣ, θεατρικός συγγραφέας που έχει έμπνευση όταν η γυναίκα του ΜΑΡΙΑΝΘΗ του γαργαλάει τις πατούσες,  έχει δυσκολία όμως να γράψει αφού ταυτόχρονα με την έμπνευση  δέχεται και δυνατά  ερωτικά ερεθίσματα και υποκύπτει…  συνήθως σε αυτά, παρά στη συγγραφή.          Η  μάνα του, ΖΗΝΟΒΙΑ μια αυστηρή υπερπροστατευτική  γυναίκα που του επιβάλλει να γράφει αδιάκοπα -  ενώ μέμφεται τη νεαρή γυναίκα του, ότι είναι υπαίτιος για την καθυστέρηση της συγγραφής,  φτάνει σε σημείο να  της απαγορεύσει να κάνει παιδί  –  για να τελειώσει επιτέλους ο Α,  το έργο που είναι η ίδια η ιστορία της οικογενείας!   Η Ζ,  η κυρία εξουσία,  που προσπαθεί με κάθε τρόπο και μέσο όχι μόνο να επιβάλλει θεατρικά τον Α αλλά δεν χάνει και καιρό όταν βρίσκει την ευκαιρία να προβάλλει τον καταπιεσμένο ερωτισμό όχι μόνο για ικανοποίηση αλλά και δέσμευση του εραστή. Στη συνέχεια θα αρχίσουν να παίζουν θέατρο στο σπίτι και θα το φτάσουν να υμνούν την … αναρχία! Τότε θα εισβάλουν αστυνομικοί και  η  καπάτσα Ζ πάντα με τις βασιλικές τις περιπέτειες – υπήρξε ερωμένη του βασιλιά Ραούλ - θα κερδίζει την ανοχή  των  υπόλοιπων προσώπων του έργου, όχι όμως και την υπεροχή.  Την υπεροχή και την ανέξοδη διαφήμιση του γιού της θα την κερδίσει μέσα από την δημοσιότητα που θα πάρει αυτή η ιστορία! Θα προσπαθήσει, έτσι, μέσω αυτής να προωθήσει το έργο του γιού της στη θεατρική αγορά. Στη συνέχεια όμως τα πράγματα θα αλλάξουν ριζικά.
Η Μ όχι μόνο θα πάρει αυτό που δικαιούται στη ζωή αλλά και θα επαναστατήσει!

Είναι ανίκανη όμως να εκτελέσει οτιδήποτε  αφού η πολυμήχανη Ζ κατευθύνει δόλια εκεί μέσα τα πράγματα και τα πρόσωπα και με την παρουσία του Διοικητή, φίλου της,  τον οποίο κινεί σαν μαριονέτα,  θα οργανώσει το φινάλε του έργου με τη βοήθεια του συγγραφέα τάχα μια εικονική αυτοκτονία για της ανάγκες του έργου, με απώτερο σκοπό να βγάλει τη Μ από τη μέση, παιχνίδι που θυμίζει ρωσική ρουλέτα και ο απρόβλεπτος θάνατος του Αρ θα φορτωθεί στη δόλια στη Μ.  

 

ΣΥΝΟΨΕΙΣ

Λέξεις, φαρμακερές λέξεις, 1970

7 άνδρες - 2 γυναίκες

Ορατά και οράματα, 1971

3 άνδρες- 2 γυναίκες

Έκθεση Πεπραγμένων, 1972

4 άνδρες - 2 γυναίκες

Τρία μονόπρακτα, 1973

3 άνδρες- 2 γυναίκες

Αδάμ, Εύα και εμείς, 1979

2 άνδρες - 1 γυναίκα

Το τέλος του Καπιταλισμού, 1984

3 άνδρες- 4 γυναίκες

Φυλακές, 1983

7 άνδρες - 2 γυναίκες

Σωκράτης, 1984

6 άνδρες - 3 γυναίκες

Φωτογραφίες, 1986

4 άνδρες - 2 γυναίκες

Νύχτα, μάνα της ημέρας, 1986

3 άνδρες- 2 γυναίκες

Σαβούαρ Βίβρ, 1996

4 άνδρες - 2 γυναίκες

Λέων, Λένα, 2000

4 άνδρες - 4 γυναίκες

Λαβύρινθος, 2008

2 άνδρες - 2 γυναίκες

Θολό φως, 1998

4 άνδρες - 3 γυναίκες

Κυκλογράφημα,

2 άνδρες - 2 γυναίκες

Εικονική πραγματικότητα, 2004

3 άνδρες- 2 γυναίκες

Αχιλλέας ΙΙ, 1979

7 άνδρες - 1 Γυναίκα

Εξωγήινος, 2011

2 άνδρες - 1 γυναίκα

ΒΙΜ, 2011

3 άνδρες- 1 γυναίκα

Ταξίδι χωρίς τέλος, 2015

2 άνδρες - 1 γυναίκα

Σκοτεινή ύλη, 2015

2 άνδρες - 2 γυναίκες

Διπλή ζωή, 2017

3 άνδρες- 2 γυναίκες

Λόλα. Love - Machine, 2017

2 άνδρες - 1 γυναίκα

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Η ανατομία της ψυχής στο θέατρο του Γιάννη Πάτση

Με το θεατρικό συγγραφικό έργο του Γιάννη Πάτση ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή πριν 10 χρόνια, όταν μου ζήτησε να είμαι στο πάνελ που θα παρουσίαζε τ...

Ένας Αχιλλέας με πολλές αχίλλειες πτέρνες

Ο Αχιλλέας ΙΙ του Γιάννη Πάτση πολιτογραφείται στην απέραντη επικράτεια των μυθολογικών μεταγραφών για το θέατρο, η οποία αρχίζει από τον ...

Ἡ ἐποχὴ τῶν ἀνδρείκελων. Βίμ, Λόλα, Ἀχιλλέας ΙΙ, Ἀποσύνδεση καὶ ἀνασύνδεση σωμάτων καὶ πνευμάτων

Στὴ σκηνὴ πάνω, παρουσιάζονται ἔμβια ὄντα (ἄνθρωποι, ζῷα, θεοί, ἡμίθεοι, ἀποκυήματα τῆς φαντασίας...), μαζὶ μ’ ἄβια. Γιὰ παράδειγμα ἀπὸ τὴ ρεαλιστι...

Η ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΤΣΗ

Ειδική μελέτη πάνω στα έργα:  Λόλα και  Εξωγήινος.

Το έργο του Γιάννη Πάτση δεν απέχει πολύ από τον κανόνα της ιδιαίτερη...