Άουστρας σημαίνει αγριόχορτο. Είναι το άχρηστο αγριόχορτο που οι καλλιεργητές το ξεριζώνουν και το πετάνε προκειμένου να έχουν ένα υγιές χωράφι. Στην περίπτωση του έργου «Άουστρας» είναι ο ξένος, το ξένο σώμα μέσα σε μία κοινωνία το οποίο ο εγωιστικός εθνικισμός δεν μπορεί να δεχτεί.

Μία παρέα Ελλήνων αποφασίζει να καλέσει στο σπίτι της έναν Γερμανό τουρίστα. Η φιλόξενη διάθεση σιγά σιγά μετατρέπεται σε επιθετικότητα. Στην αρχή η παρέα χρησιμοποιεί, με τη μορφή πλάκας, μειωτικά σχόλια προς τον ξένο, σχόλια που χαρακτηρίζουν τη νοοτροπία των λαών που δεν διαθέτουν αυτοεκτίμηση και για να σωθούν από την κακία που νιώθουν προς τον εαυτό τους, ψάχνουν απεγνωσμένα θύμα για να εκτονωθούν.

Έτσι λοιπόν και αυτή η παρέα, χρησιμοποιώντας όλα τα κλισέ (οι Έλληνες είναι μάγκες, γαλαντόμοι, φιλόξενοι, συναισθηματικοί, εξωστρεφείς, ενώ οι βορειοευρωπαίοι είναι ψυχροί, ξενέρωτοι, τσιγκούνηδες) επιτίθεται σταδιακά στον ξένο, μέχρι που οι φράσεις που ξεστομίζουν αρχίζουν σιγά σιγά και ενεργοποιούν τον φασίστα μέσα τους. Η παρέα καταλήγει να βασανίζει κυριολεκτικά τον ξένο, να τον απειλεί με όπλο, προσπαθώντας να τον κάνει να μάθει ένα ελληνικό τραγούδι, διδάσκοντάς τον με τη βία το νόημα των στίχων αλλά και την σωστή εκφορά του λόγου. Είναι ένα έργο για τον κρυμμένο φασίστα που όλοι έχουμε και για τον καθρέφτη που όλοι κάποια στιγμη πρέπει να τολμήσουμε να κοιτάξουμε.