Ένας σουβλατζής που περιμένει σιωπηλός μες στο σκοτεινό μαγαζί του σαν ψυχοπομπός.

Ένας κουριεράς που βάζει πάντα ένα παραπανίσιο πιάτο στο τραπέζι του.

Μια μοναξιασμένη γυναίκα που σκύβει και γλείφει μια ξένη χούφτα γεμάτη νοστιμιές.

Ιστορίες ανθρώπων που κάποια τροφή σημάδεψε μοιραία το μέσα τους. Τα όνειρά τους. Το μυαλό τους. Τα πάθη τους. Τα πένθη τους. Άνθρωποι στους οποίους κάποιες τροφές έχουν ταυτιστεί στη μνήμη τους με κάποιο μοιραίο συμβάν. Αγαπημένοι νεκροί, ματαιωμένοι έρωτες, γενέθλιοι τόποι, απόντα σώματα, σβησμένες επιθυμίες, σημαδεύονται μέσα στις ψυχές τους με κάποια τροφή.

Άλλωστε, σε όλους δεν συμβαίνει αυτό; Η παρουσία κάποιων προσώπων στη ζωή μας δεν συνδέεται με κάποιο συγκεκριμένο φαγητό που φάγαμε από τα χέρια τους; Ή που μας το στέρησαν, για πάντα, με την απουσία τους;