Δύο άντρες (ή δύο γυναίκες) συναντιούνται πάνω στη σκηνή του (γεμάτου με θεατές) θεάτρου. Ο ένας είναι ο Χειριστής του Πειράματος, ο άλλος προσφέρεται να γίνει πειραματόζωο έναντι αμοιβής. Ωστόσο το Πείραμα μοιάζει με απλή στατιστική καταγραφή: ο Χειριστής κάνει διάφορες εγκυκλοπαιδικού τύπου ερωτήσεις γύρω από τη ναζιστική θεωρία του Lebensraum, του Ζωτικού Χώρου – και στη συνέχεια του δίνει μια υδρόγειο σφαίρα και τον καλεί να βρει διάφορες πρωτεύουσες χωρών του κόσμου. Όλα μοιάζουν σχεδόν αστεία – μα όταν το Πειραματόζωο αγγίζει την Κουάλα Λουμπούρ, ένας πυροβολισμός σκοτώνει έναν θεατή του θεάτρου.

Πόσο μπορεί να αντέξει το Πειραματόζωο μια τέτοια απιθανότητα; Πόση διαπραγμάτευση με την ηθική του είναι επιτρεπτή; Και πόσο μπορούν να αντέξουν οι θεατές τη θεατρική σύμβαση βλέποντας το κεφάλι του διπλανού τους να συντρίβεται από μια σφαίρα;