Η πλοκή του έργου αρθρώνεται γύρω από τον (επινοημένο από τον συγγραφέα) θρυλικό όσο και αινιγματικό φιλόσοφο-ψυχαναλυτή Γιόχαν Φραντς Ζόοτ (η γέννησή του τοποθετείται στην περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και ειδικότερα, στο Εργαστήριο Πειραμάτων του Γιόζεφ Μένγκελε). Ο Ζόοτ, σύμφωνα με το έργο, ανέπτυξε την θεωρία της «παραπραγματικότητας» (μια θεωρία σχετική με την επινόηση εαυτών απ’ τον ίδιο τον άνθρωπο, που καταλήγουν να αντικαθιστούν τον πραγματικό τους εαυτό) και απέκτησε δεκάδες χιλιάδες οπαδούς ανά τον κόσμο, τους οποίους καθοδηγούσε δια αλληλογραφίας. Ωστόσο ο Ζόοτ μοιάζει να είναι ένα φάντασμα: σύμφωνα με το έργο κανείς δεν ξέρει αν πραγματικά υπήρξε, αν ήταν όντως ένας, μία, ή πολλοί, κι αν συνεχίζει να υπάρχει ακόμη.

Μια γυναίκα, η Γ, θα επισκεφτεί μια άλλη γυναίκα, την Ζ. Η πρώτη θα υποστηρίξει ότι η δεύτερη είναι ο Ζόοτ, αυτός δηλαδή που καθοδήγησε τον άντρα της σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα: τη δολοφονία των δυο τους παιδιών και την ταυτόχρονη αυτοκτονία του. Η γυναίκα Ζ θα αρνηθεί την κατηγορία αυτή – ωστόσο, στη συνέχεια (στο πλαίσιο ενός παιχνιδιού ρόλων – ή και έξω από αυτό) θα δοκιμάσει να αποδεχτεί τον ρόλο του «Ζόοτ». Το έργο θα κλιμακωθεί μέχρι όλα να απολήξουν σε έναν πυροβολισμό για δύο.

Ο συγγραφέας του στον πρόλογό του το χαρακτηρίζει ως μία «ιστορία δαιμονισμού».