Γύρω από ένα τραπέζι (που στην πορεία χρησιμοποιείται και ως κρεβάτι και ως τοίχος) ένα ερωτικό τρίγωνο ή μια ιδιότυπη οικογένεια (όπου η μεγαλύτερη γυναίκα είναι ο πατέρας, η νεότερη η μητέρα και ο άντρας το παιδί) ή ένας αφηγητής τριχοτομημένος σε τρία πρόσωπα αλληλοσπαράσονται. Εικόνες και αναμνήσεις μιας ατέρμονης οικογενειακής έντασης ή ενός ερωτικού σπαραγμού που διολισθαίνουν στην γλωσσική αυτοπάθεια, αλλά και στην αδυναμία της γλώσσας να αφηγηθεί με ακρίβεια εσωτερικά συμβάντα.
ΣΥΝΟΨΕΙΣ
Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου, 1995
3 άντρες―3 γυναίκες [Ελάχιστος αριθμός ηθοποιών: 2 άντρες―3 γυναίκες]
Αντρόγυνα, 2003
1 άντρας και 1 γυναίκα (σε βίντεο)
Η πόλη στα γόνατα, 2006
3 άντρες―2 γυναίκες.
Ελληνική αϋπνία, 2006
2 γυναίκες―1 άντρας
Το κίτρινο σκυλί, 2009
1 γυναίκα
Πέστροφα Δουνάβεως, 2010
1 άντρας
Μετά τις τελευταίες μας λέξεις, 2011
1 άντρας - 1 γυναίκα
Πουπουλένιο τίποτα, 2011
2 γυναίκες―1 άντρας
Κάποιος να τους πονέσει, 2012
2 άντρες―1 γυναίκα
Είμαι αριστερόχειρ ουσιαστικά, 2012
1 άντρας
La petite mort, 2014
3 γυναίκες (25, 35, 45 χρονών)
Το παγκάκι του κανένα, 2014
2 άντρες και 1 γυναίκα (ακούγεται μόνο η φωνή της)
ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Η ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΕΛ ΦΑΪΣ
Η σκηνική περιπέτεια ενός βλέμματος
Ο Μισέλ Φάις, από την Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου (1994) μέχρι και τα Κτ...
