Δώδεκα μονόλογοι, που σε πρώτη ανάγνωση φαντάζουν ασύνδετοι, ψελλίζονται από έντεκα χαρακτήρες-φαντάσματα, παγιδευμένα σε μια χρονική και χωρική στασιμότητα και από έναν χωλό κηπουρό. Ο κοινός τους άξονας, η απώλεια της ζωής, της αγάπης, της γλώσσας και της μνήμης. Μέσα από τον αποσπασματικό τους λόγο, προσπαθούν να ανακαλέσουν αυτό που λείπει, για να ξεφύγουν από την αφάνεια που τα υποδουλώνει.
ΣΥΝΟΨΕΙΣ
Privatopia, 2013
7 άνδρες – 4 γυναίκες και άλλα πρόσωπα
Textilen, 2012
3 άντρες – 6 γυναίκες
Δαίμονας, 2010
1 γυναίκα ή 1 άντρας – 2 γυναίκες
Παρείσακτοι, 2010
6 άντρες – 6 γυναίκες
Ο Παγωμένος κήπος, 2007
3 άντρες
Ανυπακοή, 2003
1 άντρας – 1 γυναίκα
Στον δρόμο μου ένας άγγελος, 2002
1 γυναίκα – 1 πιανίστας
ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Η ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗ
Οι περιπέτειες της Μαρίας Ευσταθιάδη στο χώρο της γραφής ξεκινούν το 1987. Όπως συνήθως συμβαίνει η γραφή προκύπτει από την ανάγνωση και η Ευσταθιά...
