Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γράψετε θέατρο;

Το ένιωσα όταν, ξεκινώντας να γράψω το μυθιστόρημα ΜΑΜ, οι φωνές των προσώπων άρχισαν να διεκδικούν τη δική τους αυτονομία μέσα στο κείμενο και να εξέχουν από τον ορίζοντα της αφήγησης. Κάποια στιγμή έγινε τόσο πιεστική η παρουσία τους, ώστε παράτησα την αφήγηση και τους έδωσα το ελεύθερο να πρωταγωνιστήσουν. Έτσι προέκυψε το πρώτο μου θεατρικό έργο, το ΜΑΜ.

Ποια ήταν η σχέση σας με το θέατρο μέχρι εκείνη τη στιγμή;

 Η σχέση μου με το θέατρο ήταν και είναι επιφυλακτική. Συχνά, το θέατρο χρησιμοποιεί σκηνοθετικά ζογκλερικά για να πετύχει τον στόχο του. Για μένα, το μαγικό εργαλείο που διαθέτει από τη φύση του το θέατρο είναι ο λόγος και τα σώματα των ηθοποιών.

Από που αντλείτε έμπνευση;

Από τη ζωή γύρω μου, από την πόλη, από την Ιστορία, από τις εφημερίδες, από το ζαπάρισμα στην τηλεόραση, από ένα πεταμένο εισιτήριο λεωφορείου στον δρόμο, από την ουρά του ταμείου στο σούπερ μάρκετ, από το σινεμά,  από τις οδηγίες χρήσης των σαμπουάν, από το κεφάλι μου.

Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη διαδικασία συγγραφής που ακολουθείτε;

Έφοδος. Όταν οι ιδέες αρχίζουν να στριμώχνονται μέσα μου και να ζορίζομαι, ανοίγω ένα νέο έγγραφο στον υπολογιστή μου και εφορμώ. Όπως είπε και ο Γάλλος Φερντινάν Φος, στρατηγός του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου: «Σκληρή πίεση στα δεξιά μου. Το κέντρο κάμπτεται. Αδύνατο να κάνω ελιγμό. Κατάστασις αρίστη. Επιτίθεμαι.»

Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που διαβάζει τα έργα σας;

Ο σκηνοθέτης στον οποίο προτείνω το έργο.

Πόσο περιορίζουν ή ορίζουν τη συγγραφή ενός  θεατρικού έργου, οι τεχνικές δυσκολίες παρουσίασης του;

Οι τεχνικές δυσκολίες δεν αφορούν εμένα, αλλά τον σκηνοθέτη. Αν αφουγκραστεί το κείμενο και το εμπιστευθεί, το κείμενο θα του δείξει πως δεν υπάρχουν δυσκολίες και εμπόδια.

Πως βρήκε το πρώτο σας έργο το δρόμο του για τη σκηνή;

Ήταν το «Μαμ». Το ταχυδρόμησα στον Θωμά Μοσχόπουλο, στο Αμόρε. Δεν γνωριζόμασταν από πουθενά. Μετά από λίγες μέρες μού τηλεφώνησε πως προχωράμε σε ανέβασμα του έργου. Τόσο απλά και ειδυλλιακά.

Πως νιώθετε όταν βλέπετε ένα έργο σας στη σκηνή;

Όταν ήμουν παιδί, κρυβόμουν κάτω από τον καναπέ κι έπαιζα κουκλοθέατρο στους φίλους μου. Το ίδιο κάνω και τώρα. Μόνο που τώρα κρύβομαι πίσω από το κείμενο. Κι όταν βλέπω ένα έργο μου στη σκηνή και το κοινό από κάτω να παρακολουθεί, λέω μέσα μου: «Για να δούμε, θα το χάψετε το παραμύθι μου;».

Επιθυμείτε, επιδιώκετε τη συμμετοχή σας στη διάρκεια των δοκιμών;

Όταν τύχει να βρεθώ στις δοκιμές (όπου συνήθως παραμένω σιωπηλός και αόρατος), νιώθω σαν την κακιά πεθερά. Το ζευγαράκι (σκηνοθέτης-ηθοποιοί) έχει τη δική του χημεία και τρίτος δεν χωρεί.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας θεατρικός συγγραφέας;

Ο Έντουαρντ Άλμπι. Νυστέρι στις ψυχές.

Πιστεύετε ότι μπορεί να διδαχθεί η θεατρική γραφή;

Ο συγγραφέας είναι εμπειροτεχνίτης. Και πάντα έχει κάτι να μάθει από τη μαστορική κάποιου άλλου.