Αθήνα, οδός Αστυδάμαντος στο Παγκράτι, σε ένα νεοκλασικό, από αυτά που κατά χιλιάδες καταβρόχθισε η Αντιπαροχή. Ένας νεαρός ήρωας αφηγείται έναν χρόνο από τη ζωή του στην Αθήνα της δεκαετίας του ’60. Ο ίδιος, η οικογένειά του, οι φίλοι τους, η ίδια η Ελλάδα. Μια ιστορία ενηλικίωσης που έχει σαν μακρινό φόντο τα συνταρακτικά ιστορικά γεγονότα της περιόδου και θέμα την ιστορία της οικογένειας του νεαρού πρωταγωνιστή. 

Ο Νίκος, ο Αντώνης, ο Ιάσων, ο Ναπολέων, η Ρίτα, ο μπαμπάς, η μαμά, η θεία Τζίνα, ο θείος Στάθης, η θεία Ρενάτα, ο κύριος Ερρίκος, η κυρία Θάλεια, η εξαδέλφη Ειρήνη.... Γυναίκες με κρεπαρισμένα μαλλιά και κόκκινα νύχια. Άντρες σιωπηλοί με σκούρα κοστούμια που μυρίζουν καπνό και αβάσταχτη μελαγχολία. Και έφηβοι. Έφηβοι έκπληκτοι μπροστά στη ζωή που ξετυλίγεται ξαφνικά μπροστά τους. Έκπληκτοι από τη ζωή που εκρήγνυται βίαια μέσα τους. Έφηβοι που ψηλαφούν τις πρώτες τους πληγές.