1843, 1990

2 άνδρες - 2 γυναίκες

Ανδρέας Στάικος

Δύο γυναίκες, η Μαντώ (χήρα ενός Γάλλου Κόμη) και η Όλγα (ηθοποιός), ταξιδεύουν από το Παρίσι στην Ελλάδα για να εγκαινιάσουν το νεοσύστατο θεάτρο της Ερμούπολης στη Σύρο, το 1843. Εκεί συναντούν δύο παλιούς φίλους τους, τον Κωστάκη Λάππα και τον Παναγιώτη Αργυρόπουλο, που μέχρι εκείνη τη στιγμή πίστευαν πως είχαν σκοτωθεί στη μάχη του Δραγατσανίου. Η αλήθεια είναι πως ο ένας ζούσε με την ταυτότητα ενός άλλου φίλου τους που είχε όντως σκοτωθεί στη μάχη και ο άλλος ασχολείτο πλέον με το εμπόριο υφασμάτων. Ήταν όλοι τους μέλη του ελληνικού θιάσου του Βουκουρεστίου που είχε ως βασική του προτεραιότητα την αφύπνιση του σκλαβωμένου ελληνισμού και που είχε διαλυθεί με την κήρυξη της Επανάστασης του 1821. Στη Σύρα προσπαθούν τώρα να ανεβάσουν το θεατρικό πατριωτικό έργο Θυσία, το οποίο δεν είχαν προλάβει να ανεβάσουν στο Βουκουρέστι τότε. 

ΣΥΝΟΨΕΙΣ

1843, 1990

2 άνδρες - 2 γυναίκες

Καρακορούμ, 1988

1 άνδρας - 2 γυναίκες

Ακόλαστες εσπερίδες, 2003

1 γυναίκα (Μονόλογος)

Ναπολεοντία, 2007

2 άνδρες - 3 γυναίκες

Καπνοκράτωρ, 2005

4 γυναίκες

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Η ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΪΚΟΥ

Η ανάλαφρη θεατρικότητα ως ψυχαγωγική αγωνία

 

Το έργο του Ανδρέα Στάικου ηχεί σαν μια προσωπική ιδιαίτερη φων...

ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΙΚΟΥ ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ; vs ΤΕΝΕΣΙ ΟΥΙΛΙΑΜΣ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Ή Η ΚΡΑΥΓΗ

«Η γραφή γεννούσε αυτομάτως τη σκηνοθεσία τους και η σκηνοθεσία γεννούσε αυτομάτως τη γραφή τους. Σύγχυση ή ταύτιση της γραφής και της σκηνοθεσ...