Δύο πρόσωπα, ένα νεαρό αγόρι δεκαπέντε χρόνων που υποστηρίζει ότι έχει σκοτώσει και φάει τους γονείς του, και ο Θεραπευτής του συνομιλούν, παίζοντας ένα παιχνίδι ρόλων και ορίων. Το αγόρι (το οποίο στο ψυχιατρικό ίδρυμα το ονομάζουν Little Humlet), με υπερανεπτυγμένες διανοητικές ικανότητες, γυρεύει να επιστρέψει στα έγκατα της γης, στην παγωμένη και παγερή αιωνιότητα. Ο Θεραπευτής (ή ο Θεός;) προσπαθεί να επιβάλει στο αγόρι την τάξη του λόγου του: δεν είναι δυνατόν να ισχύουν όσα το αγόρι ισχυρίζεται. Κι οι δυο εμπλέκονται σ’ ένα διαρκές παιχνίδι σύγκρουσης της άγνοιας με τη γνώση, του είναι με το φαίνεσθαι, της πίστης με την απιστία που μοιάζουν να αποτελούν και τους θεμέλιους λίθους του έργου. Με την κοινή τους συναίνεσή δομούν και αποδομούν το σαρκοβόρο παιχνίδι των μεταμορφώσεων τους, του τρόμου απέναντι στη ζωή, της αγωνίας τους να υπάρξουν σε έναν δύσκολο κόσμο.

Ο Humlet, (με τον όχι τυχαίο υπότιτλο πείνα για δύο πρόσωπα σε δύο πράξεις) είναι ένα έργο επιστημονικής φαντασίας που μεταπλάθει τον σαιξπηρικό Hamlet αλλάζοντας την φορά της κίνησης: πλέον το εγώ δεν διαχέεται στον εξωτερικό κόσμο (όπως στο σαιξπηρικό πρότυπο), αλλά ο εξωτερικό κόσμος πυκνώνεται στο εγώ.